Nate Het was een witte rechthoekige doos, zo eentje die ze bij het postkantoor verkopen. Niets bijzonders aan te zien. Er kwamen wel meer pakketjes van dit formaat en gewicht binnen bij uitgeverij Indigo. Het was overduidelijk een manuscript. Toch zat ik al een half uur onbeweeglijk naar het pakket te kijken, ongewoon nieuwsgierig en tegelijkertijd volkomen moedeloos om tot actie over te gaan en de doos te openen. Ik volgde met mijn ogen de stofdeeltjes die in een lichtstraal voorbij dwarrelden en was me er scherp van bewust dat dit zo´n moment in mijn leven was met een duidelijk voor en na. De tijd voordat ik de waarheid kende…